Όσον αφορά την Πλάτη μας -Πλατύς Ραχιαίος ο μεγαλύτερος μυς της πλάτης- συνήθως οι περισσότεροι τείνουμε να σκεφτόμαστε την πλευρά του κορμού ή τα ”φτερά”. Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία του συγκεκριμένου μυός βρίσκεται χαμηλά στην πλάτη και περιλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος της, την Θωρακοσφϋική Περιτονία (Thoracolumbar Fascia) που εκτείνεται από το Ιερό οστό μέχρι τον Αυχένα.
Αυτό σημαίνει ότι το χαμηλό σημείο της πλάτης (Οσφϋική Μοίρα της Σπονδυλικής Στήλης) είναι ένα σημείο ”αγκύστρωσης” για να τραβήξει ο ώμος, ειδικά όταν πρόκειται για κάθετο τράβηγμα (πχ Έλξεις σε μονόζυγο ή Pull down σε τροχαλία).
Αν λοιπόν έχετε «αδύναμη πλάτη» ή αδυναμία στο να σταθεροποιήσετε τη σπονδυλική στήλη ισομετρικά (σύσπαση χωρίς μεταβολές στο μήκος του μυός) σε ασκήσεις όπως Deadbugs, Side Planks και Birdogs (anti- ασκήσεις), οι ώμοι σας είναι μια ωρολογιακή βόμβα και φλερτάρετε με τον τραυματισμό!…
Συχνά παρατηρώ στην αξιολόγηση σημεία πόνου στην Λαγόνια Ακρολοφία, πλευρικά στην Ιερολαγόνια άρθρωση όταν εμπλέκεται ο Πλατύς Ραχιαίος μονόπλευρα, ή γύρω από τη Θωρακοσφϋική ένωση σε overhead κινήσεις ή στην έκταση του κορμού.
Όταν συναντάμαι αυτά τα σημεία πόνου στις συγκεκριμένες κινήσεις, αξιολογούμε πρώτα τον Πλατύ Ραχιαίο και μετά τον Τετράγωνο Οσφύικό και τον Λαγονοψοΐτη, απελευθερώνουμε ότι είναι απαραίτητο με SMR, διατάσεις κλπ και μετά περνάμε στην σταθεροποίηση του κορμού.