5 ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΣΤΗΝ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ

Πρόκειται για μια ”πανδημία” και από αρκετούς δεν δίνεται η αρμόζουσα προσοχή καθώς θεωρείται ότι «δεν είναι μεγάλη υπόθεση». Πολλά από τα συμπτώματα καταλήγουν να γίνονται ασθένειες και μπορούν να προκαλέσουν απειλητικά για τη ζωή ζητήματα. Η λήψη ενός χαπιού δεν είναι η λύση!!!

Ναι, υπάρχουν τρόποι για να το αποτρέψετε. Εάν δεν γεννηθείτε με Διαβήτη τύπου Ι, μπορείτε να καταπολεμήσετε και ακόμη και να αντιστρέψετε πολλές από τις βλάβες από αυτή τη διαταραχή του συστήματος.

 

-Ένας από τους βασικούς ρόλους της Ινσουλίνης είναι να ρίχνει τα επίπεδα του Σακχάρου (γλυκόζης) στο αίμα. Όταν τρώμε κάτι, το σάκχαρο στο αίμα ανεβαίνει. Καθώς τα επίπεδα Γλυκόζης αυξάνονται στο αίμα, το πάγκρεας απελευθερώνει ινσουλίνη που προωθεί τη Γλυκόζη από το αίμα προς το εσωτερικό των κυττάρων του οργανισμού. Η μεταφορά της Γλυκόζης μέσα στα κύτταρα επιτελείται με τους μεταφορείς της γλυκόζης (GLUT, glucose transporter), δεδομένου ότι η κυτταρική μεμβράνη είναι αδιαπέραστη στη Γλυκόζη. Έχουν περιγραφεί πέντε τύποι μεταφορέων της Γλυκόζης GLUT 1,2,3,4,5.

 

Ο τύπος 1 ανευρίσκεται στα ερυθρά κύτταρα του αίματος, ο τύπος 2 στα κύτταρα συναντάται στα κύτταρα του ήπατος και τα β-κύτταρα του παγκρέατος. Ο τύπος 3 των GLUTs βρίσκεται κυρίως στα κύτταρα του εγκεφάλου, ο 4 στα κύτταρα των μυών και των λιποκυττάρων, ενώ ο τύπος 5 βρίσκεται στα κύτταρα του λεπτού εντέρου. Ο τύπος GLUT 4 των μεταφορέων της Γλυκόζης είναι πολύ σημαντικός για την κατανόηση του Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2. Εκφράζεται σε ιστούς, όπως οι μύες και το λίπος, οι οποίοι προσλαμβάνουν την μεταγευματική Γλυκόζη με την δράση της Ινσουλίνης (Αναβολική ορμόνη). Η πρόσληψη της γλυκόζης, πραγματοποιείται με την συνεργική δράση της Ινσουλίνης, η οποία κινητοποιεί προσχηματισμένα κυτταροπλασματικά μόρια GLUT-4, τα οποία μεταφέρονται στην επιφάνεια του κυττάρου. (Nature 493, 241-245, Jan.2013, J.G.Menting)

Αυτή η διαδικασία επιτρέπει στον ανθρώπινο οργανισμό να διατηρεί τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα μέσα σε ένα συγκεκριμένο εύρος (75 – 110 mg/dL), υπό φυσιολογικές συνθήκες.

 

-Το πόσο εύκολα ανταποκρίνονται τα κύτταρα στο σήμα της ινσουλίνης, ώστε να προσλάβουν τη Γλυκόζη, ονομάζεται EΥΑΙΣΘΗΣΙΑ στην Iνσουλίνη.

Ωστόσο, η κατανάλωση υψηλά επεξεργασμένων τροφών και απλών υδατανθράκων αυξάνει την έκκριση της Ινσουλίνης. Τα κύτταρα του οργανισμού αρχίζουν σταδιακά να μειώνουν την ευαισθησία τους και να μην ανταποκρίνονται στις εντολές της Ινσουλίνης.

 

-Όταν τα κύτταρα ανταποκρίνονται με δυσκολία και χρειάζονται όλο και μεγαλύτερες ποσότητες ινσουλίνης για να προσλάβουν γλυκόζη, τότε έχουμε ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ στην Ινσουλίνη. Πρόκειται για μια κατάσταση όπου τα κύτταρα αντιστέκονται στην εντολή της ινσουλίνης να απορροφήσουν τη γλυκόζη από το αίμα.

Όσο τα κύτταρα του οργανισμού αντιστέκονται στην ινσουλίνη, τόσο το πάγκρεας χρειάζεται να απελευθερώνει όλο και μεγαλύτερες ποσότητες για να διατηρήσει τα επίπεδα του ζαχάρου εντός των φυσιολογικών ορίων.

Αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης προωθούν τη φλεγμονή και την εμφάνιση διαβήτη και έχουν συσχετιστεί με πολλά αυτοάνοσα και χρόνια νοσήματα!!

 
 

-Η Αντίσταση στην Ινσουλίνη επηρεάζεται από:

1) γεννετικούς παράγοντες 2) ποσοστό κοιλιακού λίπους 3) διατροφή 4) είδος άσκησης 5) ένταση άσκησης 6) συχνότητα άσκησης 7) συμπληρώματα διατροφής

 

– Σε έναν ασκούμενο/αθλητή όσο μικρότερη είναι η Αντίσταση στην Ινσουλίνη, τόσο μεγαλύτερη η ικανότητα των μυών να αποθηκεύουν Γλυκογόνο (εκμετάλλευση της αναβολικής δράσης της ινσουλίνης).

 
 

5 ΣΥΝΗΘΗ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ:

1) Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS) 2) Μεταβολικό Σύνδρομο (υψηλή αρτηριακή πίεση, υψηλό Σάκχαρο (Γλυκόζη) αίματος, υψηλό ποσοστό κοιλιακού-σπλαχνικού λίπους) 3) Νόσος Alzheimer 4) Ορμονικές Διαταρχές (ανισορροπία οιστρογόνων). 5) Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου ΙΙ (κόπωση, αυξημένα επίπεδα Γλυκόζης στο αίμα (Υπεργλυκαιμία), απώλεια βάρους, πολυφαγία, πολυδιψία, ξηροστομία, κνησμό, αυξημένη συχνότητα λοιμώξεων ή μυκητιάσεων.

 

-Η Αντίσταση στην Ινσουλίνη και το Μεταβολικό Σύνδρομο προκαλούν ανεπάρκεια της D3. Γιατί; 1.) Όταν κάποιος έχει Αντίσταση στην Ινσουλίνη και / ή Μεταβολικό Σύνδρομο, το Μαγνήσιο δεν μπορεί να απορροφηθεί στα κύτταρα λόγω της ποσότητας τοξινών στα κύτταρα. 2.) Η Υπερινσουλιναιμία προκαλεί διαρροή Μαγνησίου στα ούρα δημιουργώντας ανεπάρκεια Μαγνησίου. Χωρίς Μαγνήσιο, δεν έχουμε επάρκεια της D3 καθώς γνωρίζουμε οτι (το Μαγνήσιο) απαιτείται για την απορρόφηση της D3.

 
 

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ & ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΑ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ:

1) Οι απλόι υδατάνθρακες (με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη) είναι ιδανικοί ΜΟΝΟ μετά την προπόνηση για αναπλήρωση του Γλυκογόνου αλλά και επειδή η έκκριση Ινσουλίνης θα καταστείλει την μεταπροπονητική Κορτιζόνη (έχει αντιφλεγμονώδη δράση) αλλά

2) Σε περίοδο δίαιτας προτιμάμε υδατάνθρακες χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη γιατί δεν θέλουμε συνεχή έκκριση Ινσουλίνης και τα γνωστά cravings.

3) Σημαντικό ρόλο παίζει και το γλυκαιμικό φορτίο όπου πάρα πολλοί δεν το λαμβάνουν υπόψη.

4) Προσθήκη άπαχης πρωτεΐνης σε κάθε γεύμα (μέσα στα υπολογισμένα ημερήσια γραμμάρια)

5) Πρώτα τρώμε την σαλάτα, μετά την πρωτεΐνη και μετά τον υδατάνθρακα ώστε να μετριάσουμε τον γλυκαιμικό δείκτη (π.χ. γλυκοπατάτα, καστανό ρύζι-σύνθετοι αμυλώδεις υδατάνθρακες) και να ελαττώσουμε τις πιθανότητες Λιπογένεσης.

6) Αυξημένη πρόσληψη Φυτικών Ινών σε συνδυασμό με Μονοακόρεστα και Πολυακόρεστα Λιπαρά Οξέα για βραδύτερη απορρόφηση των υδατανθράκων με αποτέλεσμα την ελάττωση της Αντίστασης στην Ινσουλίνη. ΟΧΙ όμως μεταπροπονητικά, καθώς εκεί θέλουμε να εκμεταλλευτούμε την αναβολική ιδιότητα της Ινσουλίνης.

7) Κατανάλωση συχνών γευμάτων (ανά 2-3 ώρες)

8) Η ΑΣΚΗΣΗ με αντστάσεις ή αερόβια στο 65-75% VO₂ Max αυξάνει την Ευαισθησία στην Ινσουλίνη έως και 16 ώρες μετά την προπόνηση.

9) Η ΑΣΚΗΣΗ υψηλής έντασης στο 80% VO₂ Max βελτιώνει την Ευαισθησία στην Ινσουλίνη και ελαττώνει τα επίπεδα της ΓΛλυκόζης στο αίμα από 1 έως 3 ημέρες μετά την προπόνηση.

10) Συζευγμένο Λινολεϊκό Οξύ (CLA)=> δρα λιποτροπικά, επηρεάζει θετικά τον μεταβολισμό της Γλυκόζης και έχει αντι-οξειδωτική δράση.

11) Ω-3 Λιπαρά Οξέα=> φυσικό αντιφλεγμονώδες και επιδρούν ευνοϊκά στην Ευασθησία στην Ινσουλίνη.

12) Ποικολινικό Χρώμιο=> σταθεροποιεί το Σάκχαρο του αίματος και καταστέλλει τις υπογλυκαιμίες.

13) Βανάδιο=> μειώνει τα επίπεδα της Γλυκόζης μεταγευματικά και βελτιώνει την Ευαισθησία στην Ινσουλίνη.

14) Μαγνήσιο=> σε περιπτώσεις Αντίστασης στην Ινσουλίνη βρίσκεται σε έλλειψη.

15) Ρεσβερατρόλη=> δρα λιποτροπικά, ενισχύει το μυϊκό σύστημα (μιτοχόνδρια), έχει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές, βοηθάει στην καρδιακή λειτουργία και μειώνει τα επίπεδα Σακχάρου στο αίμα και να βελτιώνει την Ευαισθησία στην Ινσουλίνη σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη.

16) Προβιοτικά=> μειώνουν τη συγκέντρωση Γλυκόζης στο αίμα και συνεπακόλουθα να καθυστερούν την εμφάνιση Αντίστασης στην Ινσουλίνη. Επιπλέον, φαίνεται ότι η χορήγηση Προβιοτικών σε πειραματόζωα, προκάλεσε μεταβολές τόσο στην ίδια τη μικροχλωρίδα, όσο και σε διάφορους ιστούς που συσχετίζονται με τον ενεργειακό μεταβολισμό, τον μεταβολισμό των Λιπιδίων και των Αμινοξέων.

17) Κανέλλα=> μειώνει τα επίπεδα Γλυκόζης, Τριγλυκεριδίων και της LDL χοληστερίνης.

18) Αντιοξειδωτικά=> Άλφα Λιπολικό Οξύ (ΑLΑ), Βιταμίνη C και Ε για την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες λόγω Αντίστασης στην Ινσουλίνη.

ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑΚΩΝ ΔΕΙΚΤΩΝ

1) Γλυκόζη Νηστείας 2) Μεταγευματική Γλυκόζη 3) Ινσουλίνη 4) Γλυκοζυλιωμένη Αιμοσφαιρίνη 5) Λιπιδαιμικό Προφίλ 6) Ομοκυστεϊνη 7) Λεπτίνη

Αφήστε μια απάντηση