Η διαδικασία αποκατάστασης ενός αθλητή/ασκουμένου, ώστε να επιτύχει το υψηλότερο δυνατό επίπεδο νευροσωματικής λειτουργικότητας, επανένταξης και ποιότητας ζωής.

Η αποκατάσταση είναι η ανάκτηση της βέλτιστης μορφής (ανατομία) και λειτουργίας (φυσιολογία). Οι μυοσκελετικοί τραυματισμοί μπορεί να έχουν άμεσες και σημαντικές επιβλαβείς επιπτώσεις στη λειτουργικότητα. Είναι συνεπώς αναπόφευκτο αποτέλεσμα της συμμετοχής στον αθλητισμό. 

Η αποκατάσταση ενός αθλητή/ασκουμένου μετά από έναν τραυματισμό παίρνει μια ομαδική προσέγγιση (ορθοπεδικός, οστεοπαθητικός, εργοφυσιολόγος, φυσίατρος, φυσιοθεραπευτής, γυμναστής, διατροφολόγος, ψυχολόγος κ.α.) για μια επιτυχημένη επιστροφή στον ανταγωνισμό. Συζητούνται τα πέντε βήματα αποκατάστασης, όπως η διάγνωση, ο έλεγχος του τραυματισμού, η προαγωγή της επούλωσης, η αύξηση της φυσικής κατάστασης και ο έλεγχος της κατάχρησης/υπερχρήσης.

➢ ΠΟΥ

Οπουδήποτε μέσα στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης. Η επιλογή του χώρου της προπόνησής σου εξαρτάται κυρίως από το αν υπάρχει περιορισμός στην μετακίνηση σου εξαιτίας του τραυματισμού.

➢ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ

Ο χρόνος είναι σημαντικός παράγοντας στον σχεδιασμό, στην επιλογή και την εφαρμογή ενός προγράμματος αποκατάστασης του αθλητικού τραυματισμού. Σε κάθε τραυματισμό διακρίνουμε τρεις φάσεις, την οξεία, την υποξεία και τη χρόνια φάση. 

Η οξεία διαρκεί από τη στιγμή του τραυματισμού μέχρι που η φλεγμονή θα είναι υπό έλεγχο. 

Η υποξεία φάση είναι η φάση κατά την οποία υπάρχει σημαντική υποχώρηση της φλεγμονής, ενώ χρόνια είναι η φάση προετοιμασίας του αθλητή για την επιστροφή του στην αγωνιστική δράση.

Κυρίαρχος στόχος στην αποκατάσταση είναι η επιστροφή του αθλητή με ασφάλεια στην αγωνιστική δράση. Για τον λόγο αυτό θα πρέπει να σχεδιαστεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης του τραυματισμού και κάθε φορά να καθοριστούν οι βραχυπρόθεσμοι και μακροπρόθεσμοι στόχοι της αποκατάστασης που θα ακολουθήσει. Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν την παροχή πρώτων βοηθειών, τον περιορισμό του πόνου, τον περιορισμό της φλεγμονής και των επιπτώσεών της (οίδημα, αιμάτωμα κ.λπ.) καθώς και την επιλογή της θεραπείας (χειρουργική ή συντηρητική) από τον γιατρό. Οι μακροπρόθεσμοι στόχοι περιλαμβάνουν την πλήρη επούλωση του τραυματισμένου ιστού, την επίτευξη του ΕΚ, τη βελτίωση της δύναμης, της νευρομυϊκής λειτουργίας και τη λειτουργική επανένταξη του αθλητή στην πλήρη δραστηριότητα. 

➢ ΣΤΟΧΟΣ

Ξεκουραση, προστασία και αποφόρτωση. 

Μείωση του πόνου. 

Μείωση της φλεγμονής και των επιδράσεών της στο τραύμα. 

Μείωση του αιματώματος. 

Μείωση του οιδήματος. 

Υποβοήθηση της διαδικασίας επούλωσης του τραύματος. 

Ανάκτηση του ΕΚ (παθητικό και ενεργητικό). 

Ανάκτηση της κίνησης. Προστατευμένη επαναφόρτωση και αποκατάσταση. 

Ανάκτηση της δύναμης. 

Ειδική αντοχή, προετοιμασία και δεξιότητες του αθλητισμού. 

Εκτέλεση ασκήσεων λειτουργικότητας με πλήρες ΕΚ χωρίς συμπτώματα. 

Επανάκτηση της μυϊκής δύναμης, ισχύος και αντοχής. 

Επιστροφή στην πλήρη αθλητική δραστηριότητα σε επίπεδα προ τραυματισμού χωρίς την εμφάνιση συμπτωμάτων. 

Πρόληψη τραυματισμών.